30 strandstoelen

Georges Meurant schildert labyrinten waarin onze blik verloren gaat. Een signaal trekt het oog, een configuratie valt even op. Al snel verdringen andere combinaties het, en dan nog andere.

Onafscheidelijke duo strandstoelen. Het portret van de moeder en vader van John Van Oers. Enkel als duo verkrijgbaar. Over John Van Oers. Kleine fragmenten uit het dagelijks leven en verspreide gebeurtenissen inspireren allerlei intriges of scenario's. Een dosis humor in het licht van de ernst van de zaken, een dosis ernst in het licht van luchtigheid.

Tekenaar, muzikant, beeldhouwer. Hout, de kettingzaag werkt even flexibel als pen en inkt op papier, met de zaagmachine kan ik tekenen in drie dimensies. Ook als musicus cultiveer ik het efemere karakter van de schets. Ik ben een tekenaar in alles wat ik doe.

Ilse Van Roy is beeldend kunstenaar en docent aan PXL-MAD, School Of Arts te Hasselt. Ze realiseert voornamelijk glazen objecten waarbij ze 'de grenzen van het materiaal' opzoekt. Ze combineert dit regelmatig met andere media zoals fotografie, video en textiel die vaak leiden tot ruimte vullende installaties.

De lucht aanraken, de wolken borstelen, het immateriële materialiseren ... de kleur wordt tastbaar. Alle tinten van een zonsondergang worden met de hand gemengd. De kleurovergangen zijn begraasd, de contrasten gewreven, de nerf van het canvas gemasseerd door mijn handen. Ze worden vuil en drukken op het oppervlak. ‘Hasta el cielo’ verwijst naar de vaagheid en onmetelijkheid van de lucht, naar de mistreizen van Joseph Turner.

Een tekening is een heldere voorstelling van de wereld. Het is dag of nacht of alles tegelijk. Een schip wordt een ster. Hier wordt ginder.

Yves Velter maakt uniek herkenbare kunstwerken die tot de verbeelding spreken. Door zich te concentreren op de contouren en vormen van zijn onderwerpen in plaats van op de onderscheidende details, slaagt hij erin iets van de essentie of het gevoel van een scène vast te leggen.

Door hen als het ware een tweede huid in acryl te tatoeëren versterkt Ulrike Bolenz de zeggingskracht van lichamen en gezichten op zo’n manier dat ze de toeschouwer ermee lijkt te confronteren.

Jan De Vliegher weet eenvoudige onderwerpen op grootse wijze (letterlijk en figuurlijk) op doek te brengen in een “alla-prima” (nat in nat techniek). Zijn frivole, vaak klaurrijke doeken ademen het plezier van het schilderen.

Tjen Meylemans is een schilder/tekenaar pur sang. Hij ademt verf, woont in zijn atelier, schuwt geen uitdaging en is wars van wat de kunstmarkt oplegt. Hij volgt al jaren met gedrevenheid zijn eigen intuitie en weet eender welk thema steeds meesterlijk vorm te geven in grote reeksen.

Het schilderkunstig werk van Wim Ricourt wordt gekenmerkt door hevig kleurgebruik en pasteus aangebrachte olieverf. Hoe verder van een schilderij, hoe meer men details ontwaart in zijn hedendaagse landschappen.

Pepermans omschrijft zichzelf graag als een grafisch kunstenaar met verf en papier. Zijn werk is duidelijk en direct en straalt kracht uit en blijheid. Hoe meer je ernaar kijkt, hoe meer je erin ontdekt.

Luc Hoekx schildert architectonische landschappen. Licht, kleur, perspectief, onderlinge verhouding en verschuiving zijn enkele elementen die hij gebruikt om gelaagde composities te maken die uitnodigen om nog beter te kijken.

Op zoek naar de essentie laat Ivan Popovic veel ballast weg, terwijl hij gedreven wordt en zich laat drijven om het ongevormde een vorm te geven.